Hakikaten insanın olur da dostu.
Sabır insanı dört mevsimde de sınasa.
Demlenen çaylar, vaktin gelmesini beklese de.
Kim demiş ki dostun çayı soğumuş.
Deprem alır da seni küçük bir odaya, ev diye sıkıştırsa da.
Kalbin duyguları karıştı mı çaya,
En ummadığın anda dost girdi mi rüyalara.
Serin rüzgar alır, Maraş'ın sıcağını.
01.07.2023 Kahramanmaraş
Hasan Tahsin PaksoyKayıt Tarihi : 1.7.2023 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!