Dostuma Veda Şiiri - Günay Teker

Bir dostluk şarkısı söylemek isterdim,
En yüksek dağların yankısını taşısın,
En berrak suların duruluğunu.
Kalbimde pompalanan coşkun sevgi ırmağının.
Arınmış, bembeyaz köpüğünde yıkanmış...
Bir dostluk şarkısı söylemek isterdim,
Yanında olamasam da,
Yüreğinde ezgisini kalp atışın gibi güçlü duyabileceğin...

Ben senin şarkını duyabiliyorum.
Seni göremesem de duyabiliyorum.
Küçük kız,o billur sesiyle en güzel şarkısını söylüyor,
Bazen de sessizce ağlıyor içimde.
Neden? diyorum.
Sarsıla sarsıla ağladığında o küçük kız,
Sarsılıyorum.
Duyabiliyor musun?
Yüreğinde şarkılarımızı duyabiliyor musun?
Bir ilahi gibi göğe doğru yükselen,
Kainatı dolaşıp duran,
Sevgilerimizi hissetmiyor musun?
Uyan dostum uyan!
Şarkımızı dinlemeden gitme sakın.
Kırık öykülerin tanığı ben.
Yazar da dururum yitip gideni
Giden gitmiş artık nafile çaba
Yüreklerin türküsüdür bu dinlediğin.
Biricik dostuma veda.