Dostuma Mektup -1- Şiiri - Barlas Kaan Y ...

Ben ki dostsuz ve yalnızım şimdi
Hiç bilmediğim bir şehirde
Yalan insanlarla yalan arkadaşlıklar kurmakla meşgulüm
Hayat 4 nala yanımdan geçerken izliyorum şimdi o hayatı
Sevgilim olan bu hayat
Geçip giderken beni
Gözlerine bakıp konuşuyorum
"Seni hiç sevmedim hayat"
Bakmayın dostlarım böyle dediğime
Sizinle olmaktan pek memnunum
Sevdiklerim ağabeyim berke
Sarılıp yalnızlığımı unuttuğum
Dedem de olsaydı şimdi sarılıp ağlardı bana
Bense her zamanki gibi sessiz ve suskun ağlamasının bitmesini beklerdim
Odam da gözlerim dolu ve boş bakışlarla
Duvara bakar sevildiğimi hissederdim
Şimdiyse şairin dediği gibi
Gitti giden yerine gelmedi başka biri
Özlediğim insanların mezarı taze
Gömdüm sevdiklerimi
Sevdiklerimi gömdüm
Yerine gelmedi başka biri
Hepsi 4 nala gittiler bu diyardan
Hala aklımda bazılarının damarlı elleri
Bir mezar kazıp kendimi gömeceğim şimdi
Düşünüyorum akşamları ölümlerimi
Ölümlerim rahatlatıyor beni
Ölüm bu dünyada tek çarem belki
Bu şiirim sana dostum
Bir tek sen anladın beni
Bir tek sana anlattım kendimi apaçık
Bir tek sen bilirsin öldüklerimi