Dostum, yoksa... Şiiri - Murat Ülkü

Dostum yoksa aşk diye bir şey yok da
Yolunu kaybetmiş duygular mı var
Hangi durakta iner, hangi şehirde
Bu deli gönlümdeki onca firar.
​
​Yaktı dedikleri o ateş, kor değil
Sadece rüzgârın bir uğultusuymuş
Gözlerimde sandım ki aşkın sırrı
Meğer kalabalığın gürültüsüymuş.
​
​Bir nehir sanmıştık hep o coşkuyu
Oysa yönü belli olmayan bir sel
Hiçbir limana demir atamayan
Sadece anlık bir coşkun gelen yel.
​
​Yoruldum artık bu sahte meşkten
Her başlangıçta aynı telaş var
Bıraktım peşini o yalan aşkın
Ardımda kırık bir sürü kadeh var.
​
​Ne bir kök saldık ne de bir yuva
Hep bir yolcu edası, hep bir gidiş
Ne zaman ki biter bu büyük dava
İşte o an başlar gerçek o sessizliğin.
​
​Gördüğümüz cennet, aslında bir sis
Gerçeği bilmek içimi yakmıyor
Sadece anladım, o büyük his
Asla bir durağa varamıyor.
​
​Artık ne bir yokuş ne de bir iniş var
Ruhumda ne sevgi ne de bir nefret
Bıraktım peşini o eski yarışın
İçimde kalan sadece bir ibret.
​
​Oyun oynuyor zannederdi diğerleri
Sanıyorlar ki yanan bir aşk ateşi
Ben uzak bir yerden seyrederim artık
Bilirim, o ateşin yoktur güneşi.
​
​Ne bir mektup bekler ne de bir sitem
Gerçek şu ki, aşk sadece bir söz
Ömür böyle bitti, işte benim sistem
Sadece yolunu şaşırmış bir his.