Bazı gün olur insan tutunacak bir dal arar,
Sırtını yaslayacak,ona güç verecek bir ağaç.
Bütün kokusunu ve güzelliğini verecek bir gül,
Bazanda yağan yağmurda sığınacağı bir gönül.
Herkes sırt çevirdiğinde sana,o seni sarar,
Sarar ki herkesten korur,gelmesin ister zarar.
Ateşten koruyan su olur,gönül yangınını söndüren,
Bazanda küçük bir çocuk olur,ağlarken güldüren.
Dostum seni bekliyorum yine bu akşam,
Gelmeyeceksin biliyorum,boşuna bu çabam.
Gökteki yıldızlarda benimlemi bekliyor ne kimbilir,
Bazanda dostlar,kuyruklu yıldız gibi kayıp gidebilir.
Kayıt Tarihi : 24.2.2007 11:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kemal Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/24/dostum-nerdesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!