Dostum Hakkı Karabacak'a

Çok oldu açtın arayı:
Gözükmedin karabacak.
Seni özlüyor Dostların,
Bekliyoruz Karabacak..

Dünya fani işler bitmez.
Gidenlerden haber gelmez.
Dostların seni unutmaz.
Buyurda gel karabacak.

Aynı tabaklardan yedik.
Mekke, Medineyi gezdik.
Kadın teninden sürüldük.
Unutmadık karabacak..

Mallar, mülkler hepsi fani,
Veren alacaktır canı.
Can özlüyor cananını..
Kalk gel bize karabacak.

Aylar oldu görüşmedik.
İnan ki, seni özledik.
Bulduk derkende yitirdik.
Erkenden gel karabacak..

Eğer kusurumuz varsa:
Özür dileme biliriz.
Sözü gönülden söyleriz;
İnan bize karabacak...

Yoksa sıkıntınmı vardır?
Bizler onu bilmiyoruz.
Yollarını gözlüyoruz,
Artık buyur karabacak..

Serhat şehri insanısın.
Comertsin vede mertsin.
Kılu, kala aldırmazsın.
Özlüyoruz karabacak..

Zaman, zaman soruyorum:
Saflarda hep arıyorum.
Kahve için bekliyorum.
Hadi buyur karabacak

Sen bir gönül adamısın.
Emsile,bina bilirsin.
Vur! Şeytana çeksin gitsin.
Sen bilirsin karabacak.

Ekmeğini yiyip, çayını içtik.
Güzel sohbetler eyledik.
İnan sana hasret kaldık.
Gel camiye karabacak.

Bilmem ki, incinmişmisin,
Yoksa bize kırğınmısın?
Sen olğun bir beyefendisin.
Aldırma gel karabacak...

Sana ihtiyacımız var:
En azından moral için.
Deme nasıl vede niçin,
Gel camiye karabacak..

Çok mübarek yerlerde:
Almış idin vazıfe..
Arada birde olsa,
Katıl bizim hatime...

İnternette vardır ismin:
Gece gündüz okunursun.
Rabbim yüzümüz güldürsün.
Bekletme gel karabacak..

Alınca bu risalemi..
Hemence beklerim seni.
Yollara baktırma beni.
Gel camiye karabacak..

Dostun Ali sesleniyor;
Hemde selamlar yolluyor.
Yeter artık bitsin diyor.
Gel camiye karabacak..
13.03.2007 almanya