Dostum'a Şiiri - Kamil Tunç

kimselerin bilmediği bir sokağın çıkmazında
asil bakışların utangaç dönemecinde
ve dostluğu paylaşmayı zorunlu kılan adalet kavşağında
bütün sinyallerim senin olduğun yöne gideceğini belirtirken
hala da anlaşılmıyorsa sesim, belirmiyorsa egsozumun dumanından yüzüm
benim kabahatim olmadığını anlatacak, diyecek yoksa sözüm
bil ki ölmüşüm artık sana...
parçalanmış duygularım, patlamış tekerim
dönemem belki sende bitecek olan yolun son virajını..
ama unutmayızki çünkü biz çok gördük çıkmaz sokakları
sert virajlara girdik dostlarımız için
değmezmiş demedik yolların sonunda
puslandık, suçlandık, çıldırmadık aksine dost için uslandık
alttanda alırım aslında, çıldırmaya, uslanmaya gerek yok bir yerde
azıcık anlayış, çok isteyiş, kusursuz bekleyiş getirir güzelliği..
biz bunu hep deriz, herzaman dedik te
ama bünyem kaldırmıyor artık fazla tripleri, küslükleri...
ama yine diyorum ya senin için herşey mübah..
ödünde veririz alışkanlıklarımızdan...