Dostum Şiiri - İmdat Keskin

Verilen sürüyü, ya güdeceksin
Yada bu diyardan, tez gideceksin
Kabul etmeyip de ne edeceksin ?
Nefis çoban olsun, güder be dostum
Yada bu diyardan, gider be dostum

Güzel bir gelecek, hayaller düşler
Hedef dünya olmuş, bunlar boş işler
Faniye tamah bu, kısır görüşler
Düşüncen kalbine, heder be dostum
Sanma bu iş böyle, gider be dostum

Çoluk çocuk derken, ömrü tükettin
Bu gün yarın derken, sonunda bittin
Ele merhem oldun, kendine ettin
Yaşantın hep böyle, keder be dostum
Sevdiğin de zulüm, eder be dostum

Bu hayat yolunda, yalnız sen kaldın
Dünyada ne gördün, ne murad aldın?
Gerçeği unutup, hayale daldın
Gördüğün taht değil, minder be dostum
Astarı eskimiş, dönder be dostum

İmdat keskin