Ben dertlerimi denize attim
o dalgalandikca rahatlarim.
Yalnizligimi yildiza firlattim
geceleri bana pencereden parlayinca onu hatirlarim
Gülüsümü günese hediye ettim
görmedikce gülümsemeyi unuttum diye bilirim.Ve seni güzelim gökyüzüne astim
sana baktikca dertleri unutur
yalnizligimi giderir
ve gülmeyi dostlugun sayesinde ögreniyorum
ve
senin gibi bir dostun üzülmesine dayanamiyorum.
Ben sadece sn mutlu oldukca mutlu olabiliyorum.
Kayıt Tarihi : 18.8.2002 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!