Bir gün sarılınca kara toprağa,
Dostun kim olduğunu tanırsın…
Boşa tohum ekme kıraç toprağa,
Emeğin boşa gittiğinde anlarsın.
Hava-su, tohum-toprak cananın,
Canın-damarın-kanın, yaşantın senin,
Yoksa bir sevenin, yakın yananın,
Kuru çalı gibi cayır, cayır yanarsın.
Bunu bilir, söylerim sözüm haktır,
Tecrübem, sözümde yalanım yoktur,
Söylenecek sözüm daha pek çoktur;
Amma, hayalden geçenlere kanarsın.
Kayıt Tarihi : 2.6.2017 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!