Dostu Tanıdım Şiiri - Veysel Şimşek

Meğerki var imiş içinin kurdu,
Dar günüme fırsat sevinip durdu,
Hep yüzüme güldü arkamdan vurdu,
İçten haset hesat dostu tanıdım.

Bana nispet düşmanımla dost olur,
Fırsat bulsa fırsat canımı alır,
Gider nankör dostum kula kul olur,
İnkarcı haset hesat dostu tanıdım.

Başımın belası nasıl atayım,
Şaşırmışım bende kimi tutayım,
İki yüzlü satar beni her daim,
Dar gün fırsatçısı dostu tanıdım.

Aradım bulamam gerçek dostumu,
Lüzumsuz hiç yere yakar postumu,
Su yolunda kırdı dolu testimi,
İyi gün meleği dostu tanıdım.

Bende bir şey anlamadım vesselam,
Bunu yapan bacı kardeşim halam,
Onlar gibi yanar döner mi olam,
Yüze gülen sahte dostu tanıdım.

Aldanma her insana yoktur yüreği,
Yalancılar kahpe dünya direği,
Yalancıdır yalancının çırağı,
Dondan dona giren dostu tanıdım.

Nispet edip benim ile yarışan,
Gidip benim düşmanımla barışan,
Arada bir şeytan ile görüşen,
Yazık iki yüzlü dostu tanıdım.

İyi günde seven dar günde bıkan,
İçten pazarlıklı batmayan diken,
Veysel gül de desen bana acı kokan,
Zehir zemberekli dostu tanıdım.