İnsan olarak doğduk, insana has sevgimiz
Bu dostluğa bir çağrı,namert gelemeyecek
Şiirle kini boğduk, şairedir saygımız
Düşmanı sarar ağrı, şifa göremeyecek
Geçmişi bir kurcala, kökenin nebi Adem
Ne duruyoruz hala, birlik olalım her dem
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,