Ağlıyordu adam hıçkırıklara boğulurken,
Belli ki birini kaybetmişti can-ı canandan.
Dokundum omzuna, sordum öylesine usulden;
Kimdi o seni böylesi naçar terk edip giden?
Yüzüme baktı, sesi titriyordu konuşurken,
Acı bir cevaptı aslında herkesçe bilinen,
Dedi: Dostumdu beni sessizce bırakıp giden.
Başın sağ olsun! Dedim; ben çok üzüldüm gerçekten.
Anlamadım sandı, asık yüzle cevap verirken,
Dosta değil ki; ölen dostluğa ağlıyorum ben.
(03.09.2012)
(Davultepe/ MERSİN)
(Bir Garip Âşık & Kara Kartal)
Bertan AltınokKayıt Tarihi : 21.1.2013 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!