İnsanların simaları
birer birer karardı maskelendi
kalbim açıyla örselemdi
dostun sözüyle çok incindi
kalmadı insanlara güvençim
dost yok etti insanlara güvenimi
herkez böyle olmamalı
dostlarını sırtından vurup unutmamalı
Bir sözle kırılmamalı
dostunu ağlatmamalı
onu yaralayıp
arkasından konuşmamalı
affetmeyi de bilmeli
dostuna ders vermeli
hayatı ögretmeli
ona değer vermeli
bazen cok zor geliyor hayat
heleki dostundan darbe aldıysan
kanatların kırılır yere düsersin
uçmayı bilmiyorsan.
Kayıt Tarihi : 19.8.2010 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve saygıyla..
TÜM YORUMLAR (5)