ah benim çayır, çimen dostlarım,
güya toprak yüreğimizde deve dikenleri,
güya mızrak bakışlarımızda karartı,
güya hiçbir şey olmayacaktı içimizde...
bir gün saklandığımız tepelerin ardından çıkıp,
kimsenin bilmediği yerlere kaçacaktık.
hani hiç ayrılmayacaktık?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta