Dostlarım
Sanırdım gündüzdü onlarla geçen günlerim
İçimde bir ümitti dost bildiklerim.
Ne zaman yıkılıp yere düştüysem
Beni bırakıp gittiler dost bildiklerim.
Hepsi varken baharımda, yazımda,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
