Dostlarım Şiiri - Mustafa Yaman 2

Yaşam tat vermiyor sizler olmadan
Kamil, nuri, musti, fani dostlarım
Hiç çıt yok aşağıdan yukarıdan
sizsiz muhabbet olmuyor dostlarım.

Felek ne gösterir, sırada ne var
Yakınmaktan anlamaz bu dört duvar
Kime derdim açsam başından savar
Sizler gideli neşem yok dostlarım.

Bir araya gelsek zaman biterdi
Bazen nuri güzel fasıl geçerdi
Kamil yol verir musti hep dinlerdi
Yapayanlız kaldım şimdi dostlarım.

Her yaz güle güle köye giderdim
Kuyu başında onları beklerdim
Dostları görünce bayram ederdim
Beni garip bıraktınız dostlarım.

Her gün bir öncesini aratıyor
Gündüz neysede geceler batıyor
Can gardaşlarım toprakta yatıyor
Bu sene gariban kaldım dostlarım...