Bütün dostları denedim sıradan
Hepiside çekildiler aradan
Yalnız bana tek dost kaldı yaradan
İkinci dost oldu bir garip ana.
Oturup gülüp seyre bakarlar
Kaş altından gizlice göz çakarlar
Dost bildiğim var ya o yalakalar
Hepsi kaçtı çekti gitti bir yana.
Kendine güvenen yolda kalmazmış
İnsan elden umduğunu bulmazmış
Kimseden kimseye fayda olmazmış
Sonunda muhtaç olurum ben bana.
Bu ayrılık badesini içemem
Yari koyup hiçbir yere göçemem
Sevdiğimin pahasını biçemem
Bin can veririm yardaki tek cana
Ferhat yine uğramışsın ziyana
Kötü güne düştüm duyan duyana
Dost mu denir sevdiğine kıyana
Korkarım elimi boyarsa kana.
Kayıt Tarihi : 14.1.2018 02:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!