Geçti ömrüm tek bir başıma,
Yalnızım, yalnız kaldım a dostlar!
Çevremde milyonlarca insan var ama,
Yalnızım, yalnız kaldım a dostlar!
Ne malım, ne mülküm, ne de param var,
İsterim ki İhsan Tuna’ma gelmesin zarar
Beni bu hayata bağlasa bağlasa Tuna’m bağlar
Yalnızım, yalnız kaldım a dostlar!
Yalnızlık bana miras mı kaldı babamdan,
Nereye gitsem hemen gelir arkamdan,
Kopardılar beni filizimden dalımdan
Yalnızım, yalnız kaldım a dostlar!
Yalnızlık bana kader olmamalıydı,
Bu ömür bu kadar basit dolmamalıydı,
Baharın ortası kara kış olmamalıydı,
Yalnızım, yalnız kaldım a dostlar!
Duyun feryadımı dostlarım, ne olur, duyun!
Öldüğümde beni Tuna’nın suyuyla yuyun
Kara toprağa babamın yanında koyun
Yalnızım, yalnız kaldım a dostlar!
Yük olursa size, bunları da yapmayın,
İstemem mezarıma mezar taşı koymayın,
Hayatta sizlerle mutlu olduğumu unutmayın
Yalnızım, yalnız kaldım a dostlar!
18.02,2008
Ahmet Arslan AlaçamlıKayıt Tarihi : 14.4.2008 00:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!