Güneşin Kavurduğu Sıcaklıkta Hep Dostlarımı Andım, Hep Onları Düşündüm,
Yağan Yağmur Tanelerinde Hem Islandım, Hem Güldüm.
Çiçeklerin Güzel Kokusunda, Koklanan Her Çiçekte Dostlukların Yüceliğini Andım,
Ama Bazen Hüsran, Bazen Buruk Mutlulukla Hayata Alışmaya Çalıştım.
Bugün Yine Hep Eski Dostları Hatırladım,
Güzel Günleri Anarak, Geleceğe Umutla Bakmak İstedim,
Ama Bazen Yorgunluk, Bazen Burukluk Hissederek,
Yine Kendi Kabuğumda Dönüp Dolaştım.
Çıkılmaz Bir Akşam Üstü,
Dönülmez Karalığın Sessizliğinde,
Ayın Hafif Parlayan Işığında,
Dostlara Ve İnsanlara Güvenmeyi Arzuladım.
Kayıt Tarihi : 9.6.2004 08:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!