Dostlar Utansın Şiiri - Adem Çavuşoğlu

Dara düştü gönül, boyu aştı zillet
Hal hatır sormayan dostlar utansın
Eylemem derdim kimseye minnet
Namerde el açtıran dostlar utansın!

El pençe durup kapıda bekletir
Boyun büktürür, olmaz lafı söyletir
Kara gün, düşmanı dostu belletir
Bizi böyle söyleten dostlar utansın!

Aman eyle Gariboğlu aman
Böyle, dedi pirler ahir zaman
Gurbet ellerinde halin yaman
Diyar diyar gezdiren dostlar utansın!