Dostlar Pastanesi

Dün yine,
Aynı yoldan geçtim.
Senin olmadığın
Bu şehirde
Yine aynı yoldan geçtim
Dostlar pastanesinin önünden
Bir kız gördüm
Sen (sandım) din
Dizlerimin dağı çözüldü
Olduğum yerde kaldım
Öylece çakılı…
Uzun uzun baktım
Camdan
Gülüyordun
Bir başkasına
Öyle mutluydun ki
Mutlu oldum
Gülmek istedim,
Gülemedim.
Fakat, mutluydum
Sen mutluydun.
Bir zaman baktım, baktım da
Fark etmedin bile.
Meğer sen değilmişsin
Kalkıp giderken,
Önümden geçtin
Ama fark etmedin bile…
Ama bana hala o sendin
Gittin…
İşte her gün ben
Aynı saatte
Burada
Dostlar pastanesine gelir
O masaya bakarım
Sonra geçer
O masa da
Bir şiir yazarım
Sırf
Dostlar pastanesi hatırına