Dostlar diyari Şiiri - Senel Savas

Masmavi patikalarda ozgurluge acilan penceremde ufkumun alabildigine guneslik mor otesi isinlarin artik tutunamayip gecmek zorunda kaldigi ruhumun bir seker gibi emer cesine tutundu yosunlu yollardan gecerken isiz bir gunde oldugumu issizliklar icinde yol aldimi sanki uzay boslunda ilerlerken yildizlara takilacakmis hissi verirken isik hizinin biraz halli cesinde ilerlerken kendini o yesil cayirlarin uzerine guvenle birakirmis gibi sade ve yalniz hissederek sikilmis ve bunal misligin ipinde kuyuya inerek asil mecrada yolumuzu cizerek dahiyane bir fikir olmasada. Bu fikri gonlumuzde acilir casina gonul penceresinden suzdukten sonra akil mizacinda yogurarak basiretli bir sekilde issiz bir adada yanina alaca 3sey degerinde olsAda isikli bir odada odada gece gec saatlerde oturmak yerine erken saatte kendini mayhos bir havada uykuya birak mayi yegliyordu bu hava pek oksijensiz olmasada icerdeki barut kokusunu hissettiriyor