Dostlar Şiiri - Hasan Güzel

Duygusuz insanları bıraktım bir kenara
Sonkez baktım etrafımı saran dört duvara
Elveda diyemiyorum,yüreğimi saran acılara
Yüreğimi açıyorum sizlere acılarım hafifler diye

Şairin dostu şiir,şiirin dostu şair
Paylaşırlar ne varsa aşka,sevdaya,hüzne dair
Kimi mutluluktan yoksun,kimi aşktan fakir
Sinir rüzgarları eser meydanlarda

Birilerinin durup dururken deli olması mümkünmü
Karşı komşun tanımazsa,bilnirmi sağmısın öldünmü
Teknolojide ilerleyen dünya bağları böldünmü
Baba moruk,ana koca karı,hani saygı sevgi

Aşktan ve sevdadan girdik konuya
Yine vardı dayandı ana,baba ataya
Aşkı unuttumu yüreğimiz,küstümü sevdaya
Nasırmı tutu yürekler nerede sevgiler

Sevgiler yokmu oluyor feleğin acımasız çarkında
Büyüklere saygı kalmadı deyilmiyiz farkında
Dostlar şu bozulan yalan dünyada
Duygularını bile yaşayamıyorsun

Benmi geri kaldım,düzenemi ayak uyduramıyorum
Eğer bugünkü düzen bu ise ben kahroluyorum
Pskolojimmi bozuk yanılıyormuyum,onuda bilmiyorum
Sevgiye,saygıya,muhabbete ve dosta inanıyorum

Dostlarım bukadar zayıffladımı bağlar
Pamuk ibliği gibi dokunsan kopacak kadar
Görünen manzaralar karşısında yüreğim ağlar
Bu ne biçim dünya her yerde mutsuzluklar

İnsanlarda vicdan terazileri kalmadımı acaba
Küçük hatalar deve yapılırken büyükleri katılmaz hesaba
Özür dilerim kalbinizi kırdıysam konuşupta kaba
Yüreğimin acısı bugünü geçtim dostlar geleceğe

Allah hayır etsin sonumuzu,temiz tutalım kalbimizi
Kaybetmeyelim sevgi,sevda ve saygımızı
Derdimi açtım dostlar,yüreğimde hissedip sevginizi
Allah sizi mutluluktan sevgiden bir ağla kuşatsın