Gözlerde korku,hasret
Sanki zaman durmuştu
Aylardan ağustosdu
Yaz güneşi bedenimi kavuruyordu
Günlerin 17'siydi.
Bedenim enkaz altında
Çoçuklara yadigar kalsın
Umudun yeşerdiği yıllarda
Gün olur üzüntülü yüzlere
Güneş gibi gülücükler doğar elbet.
Yaşanan acılar unutulamaz
Her yer yıkıntı ve hüzün
Bir bebek sesiyıkar benide
Koskoca birdeprem değil
Yavrusunu kaybetmiş anaların feryadı
İşte dostlar bunlar yıktı beni
Aradan yıllar geçsede kalbimin
Yarısı hala enkaz altında
dostlar
17-08-2001
Ali Kemal İçenKayıt Tarihi : 19.2.2006 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!