Dostlar Şiiri - Rüstem Şahin

Yine bir alt yazı, yine bot batmış
İçinde bilmem, kaç göçmen varmış
Bir ana mahzun çaresiz kalmış
Kimsenin umrunda olmadı dostlar.

Kim sebep olduda yurdundan kaçtı
Evinden, barkından herşeyden geçti
Yaşamak var iken ölümü seçti
Hiç kimse suçunu bilmedi dostlar.

Umuda yolculuk hüsrana dönmüş
Bir çocuk cesedi karaya vurmuş
Çaresiz ananın gül benzi solmuş
Kimse niye diye sormadı dostlar.

Oysaki yaşamak onlara haktı
Yaratan o kadar nimet yarattı
Kim sebep olduda yurdundan kaçtı
İnsanlık suçunu bilmedi dostlar.

Hani hem katınız yatınız vardı
Yazlıklar, villanız köşkünüz vardı
Bu koca yeryüzü sizlere dardı
Şimdi bak evlerde kaldınız dostlar.

ŞAHİN'İM im insanlık çok ayıp etti
Bu çile, gözyaşı bu kadar yetti
Mazlumun âhı bak, arş'ı titretti
İlâhî adelet tecelli etti
Şimdi kendinizden utanın dostlar.
RÜSTEM ŞAHIN 03 ARA 2020.