Dostlar Şiiri - Aşık Meydani

Demiş ki bir zalim aklı bozulmuş
Ãşığa dellenmek iş değil dostlar
Kim bilir kaderim böyle yazılmış
Mü'mine hakaret hoş değil dostlar

Sorarsan aslımız atamız Ãdem
O kadar zannetme be gafil adam
Ballanmış bardakta zahirde badem
Doludur kalbimiz boş değil dostlar

Uzatma dilini sen bile bile
Konar mı kargalar bahçede güle
Ãşıklar misaldir dertli bülbüle
Angıt gibi angıt kuş değil dostlar

Helâlıma haram malı katmadım
Hoca olup yaltakcılık yapmadım
Muhtar olup köy merası satmadım
Ãşığa saz çalmak suç değil dostlar

Hırsızlar doğruya değildir dedi
Görünüşte aslan evdeki kedi
Okulun demirin tahtasın yedi
Doyurdu karnını aç değil dostlar

Yirminci asırda böyle zamandan
Başım hali değil gamdan gümandan
Ne bir muhtar oldum ne de kumandan
Gerçektir Meydâni puşt değil dostlar