Dostlar Şiiri - Halis Karadeniz 2

Alemlere rahmet Yüce Peygamberimize,
Lâyık mıyız acaba, soralım nefsimize?
Şu an misafir gelir mi dersin hanemize,
Kendi nefsimizde vizeyi, verelim DOSTLAR.

Ayetler kilometre taşı, yolu gösterir,
Peygamberler sünnetleriyle, kulu gösterir,
Şeytanlar ise, boş olanı dolu gösterir,
Kendi halimize bakıp ta, görelim DOSTLAR.

Kuru bir kalabalık, bütünlükten uzağız,
Hani kardeş idik, birbirimize tuzağız,
Sohbetimiz kirlenmiş, küfürle dolu ağız,
Kendi halimize bakip ta, gülelim DOSTLAR.

Akıl Vahyin ışığı, biz şeytanın kaşığı,
Hiç ölmeyecek gibi dünyalığın aşığı,
Özümüze bulaşan her türlü bulaşığı,
Kendi kendimize bakıp ta silelim DOSTLAR.

İnanç ölçülemeyen gerçek, ne durumdayız?
Cennet var Cehennem var, hangisine adayız?
Namazda bile ne denizde ne karadayız,
Kendi halimize bakıp ta bilelim DOSTLAR.

Ruh ölümsüz gerçek, bedenimiz çürüyecek,
Yaşantımız bizimle öteye yürüyecek,
Ha bugün ha yarın her canlı mutlak ölecek,
Kendi nefsimizde bu sırrı çözelim DOSTLAR.

Maddiyat şifa değil, zehir verir damardan,
Uzaklaştırır ruhları, insanlıktan âr- dan,
Bu günahlar içinde göçmeden bu diyardan,
Kendi nefsimize sorup ta ölelim DOSTLAR
08.03.09
Ludwigshafen