Dostlar Şiiri - Feridun Benden

1
Ne çok vardır
aranmadıklarında!

kalmaz bir teki
düş kırıklarımızda!

2
ama, yine de
tatlıdır dostlar ve dostluklar
sürüdükçe yılları peşinden
güz sonrası...

anımsadıklarımız;
salıncakta vurulan kolan,
mavi gök,
ve yeşil yeryüzü...

unuttuklarımız;
kırgınlıklar, terkedilmeler,
kavuşmalar,
gözyaşları hep
akan yanaklar üzerinden...

3
olunca tek başına;
niye yalnızsın?
bi'şey mi var?
soruları;
ilkbahar esintisi...

olunca çok başıma;
ne var?
yine kim hayatında?
sorgu rüzgârları...

İhtiyarlık işte,
anlamıyorum ki! ..

4
o gece, şarkılar:

'Ey gonca açıl zevkini sür;
Fasl-ı bahârın...'*

'Cânâ gâm-ı aşkınla perişân oldum
Bir yerde karar eyleyemem derbeder oldum! '**

sûzidil makamında mı
söylenmişti?

unuttum!

5
Kucağımda yatarken
elinde Vergillius:

'Bir düş gördüm...
kederli, üzgün...'

ölüm böyleydi,
ayrılığa değgin!

amma,
okuduğun bir eskiçağ masalı,
orada mı kaldı, sensizlikler?

6
sormuştun hani:
ne kadar da Homer bu? !

şaşkınlığın incir tadında,
atlar geldi birden aklıma
Değil Homer'in;

'Anlatma anlatma bana atları! '

Melih Cevdet'inkiler!

7
kimsesizliktir ölüm!

ah mezartaşları
ve
mermer!

bu, Güldeste'ninki
annesi görmez;
ve bilmez renkleri!
celî sülûs ve celî talîk,
yazılmıyor artık...

yumuşacık bir ten,
bir sepet dolusu meyva
ya da hurma fidanı!
sevgilinin göğsünde;
kazıyor belleğe
geçmişin ağrılarını!

8
geçiyor günler,
sanırsın;
mutlu ve mesrur...

9
sevdiğim kadın (annem)
unutmuş zamanı!
bakıyor pencereden...

elinde beyaz bir mendil,
sallanıyor uzun uzun...

bekliyorum dönmesini
servilerin serinliğinden...

10
düşünüyorum;
dostluk işlenmiş taşa
yumuşak yazısıyla
silinen zamanın...

*Beste/Güfte: Şemsettin Ziyâ Bey
usûlü : Semâi

** Beste: Leon Hancıyan
Usûlü: Curcuna