sür kahveyi ocağa dostum,40 yıllık bir hatır almaya geleceğim...radyoyuda aç kısmetimize ne çıkarsa kulağımızın silinsin pası....devrik cümlelerimle anla beni...susuşunda anlayayım hatalarımı...bakışlarınla eleştir,vur yerden yere ne desen hakılısın..hatalarımla varım..
sevgi dağıtmaya gidiyorum,önce sana kucak dolusu.....çiçeklerden bir demet...benden sana...
kızma dostum saflığında yoğruldum ben anadolunun, türkülerinde esti kavak yellerim,dostu öğrendim vefalı bakışlarda,bir tek söze can verilecek yaşamlarda....
devir değişti değilmi yaşta yüklendi yılları, hala bu çocuk bakışlarla başa çıkamam sanırsın yaşadığım kabuslarla...
haklısın kırıldım örselendim bir bakışa bir söze bilirsin kaç yürek verdim.yaşadıklarımdan dağıttıklarımdan hiç pişman olmadım....
ağırttım başını bir kahve içimi zamanda hakkını kırk yıl saklıyacağım vefayla kucaklayacağım yüreğini..yeter ki beni unutma....
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
