Dosta Mektup (gidişin Edep)

Rahmeti Rahman’a giden kadim dost,
Cemalin karşımda bakışın edep,
Ol Resul yolunda sükutun sünnet,
Yüz de bir Osman ki gülüşün edep.

Dostluğun mahirdi, sıddıka benzer,
Lügatın zengindi ilmin değer.
Terazin haktan yana hakkı ölçer.
Adalet mülkündü zekatın edep.

Sakındın nefsini makam kibrinden,
Düşürmedin hakkı gönül zikrinden,
Gizli, saklı tuttun yetim elinden,
Koruyup kollayan, hayrın da edep.

Tarihî bilendin, tarih içinde,
Ömrünü tükettin arşiv içinde,
Çok beldeler gezdin geçmiş içinde,
Saraybosna, sende bir başka edep.

Sükutu sever boş laf etmezdin,
İncinse yüreğin, kem söz demezdin,
Sılayı rahime yüz çevirmezdin.
Gurbetten sılaya gidişin edep.

Sessizce yaşadın sessizce gittin.
Üç beş omuzda sanki kimsesizdin,
İlmin ile amel, şahidim ettin.
Şehitler tahtına varışın edep.

Bir hayale dalar cürmü düşlerim;
Kapı eşiğinde, sesin beklerim,
Uzadıkça günler nasıl özlerim,
Muhabbet deminde sözündür edep.

Geldim ziyarete, sesin çıkmıyor,
Semaverin öksüz, duman tütmüyor
Boğalı dağına gönlüm sığmıyor,
Yunus dergahında, yatışın edep.
Kul Ersoy