Dosta Güvenim Kalmadı Şiiri - Türkan Yılmaz

DOSTA GÜVENİM KALMADI
_
_
_
En güzel günümü verdim
Elim kolum dilimi verdim
Koca yıllar teli mi verdim
Dosta güvenim kalmadı
_
_
Gündüz kara geceye döndü
Yürekte nice volkan söndü
Azrail yüze bakıp güldü
Yaza güvenim kalmadı
_
_
Yüksek dağların yakar yeli
Halim görenler san ar deli
Yaşarken durdu kalbin pili
Yasa güvenim kalmadı
_
_
Erken yaşta bükülür belim
Tutulur konuşmaz dilim
Dertli çalıyor yürek teli m
Burca güvenim kalmadı
_
_
Kanadı kırık kuşlar uçmaz
Sarmaşık içinde gül açmaz
Garibin yüze kimse bakmaz
Kışa güvenim kalmadı
_
_
Bağrında soldu açan gülüm
Her günüm başka bir zulüm
Beni bekler kefen siz ölüm
Tasa güvenim kalmadı
_
_
Bu şehir olmuş bana mezar
Azrail gelse söyle kaç yazar
Türkan eder uzaktan nazar
Posta güvenim kalmadı
_
_
_
_ _ Türkan Yılmaz _ _