Topraktan almış yeşil libası,
Buğday benizli morlu yanağı,
Sanki mübarek kırlar çırağı
Canları gördüm gülüm içinde,
Sırdan giyinmiş renkli donunu,
İnce vücudu bükük boyunu,
Kudretten zem almış suyunu,
Arı gördüm gülüm içinde.
Dedi doğanın bir damlasıyım,
Toprak gülü hasların hasıyım,
Muradım benim asla solmayım,
Dertler gördüm gülümün içinde.
Kimisi yeni filiz veriyor,
Kimi soluk yaprağı döküyor,
Ummani ömrüne üzülüyor,
İnsanı gördüm gülüm içinde.
Kayıt Tarihi : 20.5.2023 12:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşık Ummani Baba](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/05/20/dost-yuzu-kibledir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!