Dost! yıkımlar zamanında, kaplanırken için karanlıklarla,
Kaybolur bir uçurum derinliğinde önsezi ve anı,
Arar düşünce çekingen arasında gölgelerin ve ılgımların
İç çekemez yürek, ağlayamaz göz;
Düşerken gece-sisi bürülü ruhundan ateş-kanatlar
Ve sen Hiçliğe, korku içinde, hissederken düşüşünü,
Söyle kim korur seni böyle? - Kimdir bu dost melek,
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta