Dost Ümit Yaşar'a Geciken Mektup

Dost Ümit Yaşar'a Geciken Mektup

Hoşgeldin dost Ümit Yaşar
İşte evim, işte yüreğim
Bir bardak soğuk Prizren suyu
Afiyet olsun

Mektup yazmıştım cevap alamadım diyorsun
Yerden göğe haklısın
Ayıp, çok ayıp oldu
Mektup yazmaya bir türlü alışamadım
Yazdım yazmasına beğenmedim
Pulu yapıştırılmış zarf içinde duruyor

Kitapların, yılbaşı kartın
Sigaranın külü dökülmemiş
İmzalı fotoğrafın duruyor
Bakışın uzaklarda dalgın

Ohri’de balığa var mısın
Masayı göl yanında ayırttım
Ulufer hanım Gültekin’ler zaren orda
Avni’ye de haber verir
Başlasın şiir şöleni
Var mısın dost Ümit Yaşar
Boğaz’da Ziya’da yemekli şiirli sofraya
Gece yarısını aşmış Gültekin’lerin evinden
“İstanbul’u dinleyip” güzelliğiyle demlenmeye
Yorgunum deyip biraz dinlenmeye
Vedat’ın şiirini okuyup dertlenmeye
Sonra bir an geçmişi unutup
Var mısın
Var mısın yaşamaya
Dost Ümit Yaşar

Prizren, Temmuz 1985