Dost Toprak Şiiri - Nuh Yıldız

Ey hamuruma maya katan, dost toprak
Üzerinde, çiçekler ağaçlar yaprak yaprak
Şükrederim Ulu Mevla’ya, nimetleri için
Niyaz edip üzerinde, secde’ye kapanarak

Beni reddetme, kapından içeri girdiğimde
Öz anam gibi kucakla, rahmete erdiğimde
Aç kollarını, mis kokulu koynuna gireyim
En son nefesimde, sana doğru eğildiğimde

İnkâr edemem’ ki cömertliğini, bereketini
Fena halimize bile gösterdiğin, şefkatini
Ektiğimi bana fazlasıyla veren, dost torak
Kabul et ne olur, sana olan bu minnetimi