Dost Sandıkların Şiiri - Meziyet Ak

Yaklaştımı yanına huzursuzluğun,
Çoğalıverir aniden susuzluğun.
Yüreğinde bir hasret gerçek dostluğa,
Dost sandıkların çeker hep sonsuzluğa.

Dostunmudur düşmanın mı güler yüzüne?
İnanma yüzüne gülenin hiç bir sözüne.
Böyle iyi gün dostları istemiyorum,
Ben dostunum diyenlerden hep korkuyorum.

Küçümseme çevrendeki hiç bir kişiyi,
Bırakarak bencilliği öğren sevmeyi.
Doğayı ve insanı sev dostluğu yıkma,
İnsanlığa ihaneti bilgelik sanma.

Kapılma dünya vermişse olanakları,
Verdiği gibi geri alır bir gün onları.
Bu emanet bir dünyadır anlamalısın,
Emaneti koruyarak yaşamalısın.

Benim dostluğum bilin ki bir ışık olur,
Kıskançlığa düşman olup umut doludur.
Para ünvan şöhret biter kalırsın yalnız,
Gerçek dostların eğer varsa gelir apansız.