Dost Pazarı Şiiri - Mahmut Burak Aslantaş

Dili şeker şerbet, kalbi buz imiş,
Dost dediğin meğer, sadece söz imiş.
Dağ sanıp yaslandım, hepsi toz imiş,
Fırtına kopunca savruldum bugün.

Aynı sofradayken kardeş derlerdi,
Kalkar kalkmaz hemen yüz dönerlerdi.
Ben bir can verirdim, onlar yerlerdi,
Kendi kuyumda ben kavruldum bugün.

Maskeler döküldü, yüzler yabancı,
Gönül hanesinde bitmez bu sancı.
Meğer yolcu değil, hepsi talancı,
Hicranın ipiyle çevrildim bugün.

Sazım dilsiz kaldı, sözüm tükendi,
Hakikat rüzgarı esti de dindi.
Yüküm hafifledi, sahteler indi,
Kendi yalnızlığıma devrildim bugün.