Dost Olmak Varken… Şiiri - İhsan Hasan Kaya

Bu kin, nefret, düşmanlık acaba niye?
İş yerine gittim nedenini sorayım diye.

Arkadaşlarına sordum abimiz nerede
Az önce çıktı; karşıdaki binada, ileride.

Biraz bekledim karşıdan gelen olmadı,
Gelip de hoş geldin diye kafa yormadı.

Ağzımdan yanlış kelime mi çıktı acaba.
Kalbini kırdım belki de davrandım kaba.

Kendisi görgülü, nazik kendini bilen biri,
Konuşması gayet iyi,düşüncesi hep ileri.

Saygı gösterir; hep abi derdim kendine.
Güler yüzlü biri merhaba ile başlar güne.

Çok doğru; biriyle samimi olduğun zaman,
Mesafeyi koru sonunda demeyesin aman.

Ataların sözü doğru; insanlarla konuş ama.
Fazla samimi olduğunda düşersin gama.

Fazla samimi değildik görüşürdük her gün,
Hal hatır gününü sorma, ne yaptın bugün.

İşte böyle günler hal hatır sormayla geçer.
Samimi, yapılan sıcak kahve ve çaydan içer.

Gerçekten komşuluk, arkadaşlık çok güzel,
Komşuluğun güzelliğine şahittir her güzel.

Bizimkisi de işte böyle bir komşuluk ilişkisi,
Komşuluk ilişkisi hayran bırakmış herkesi.
…………………………………………………………..
…………………………………………………………..
Ne güzeldi hal hatır sorduğumuz o günler,
Güzel olduğu zaman güzel hatırlanır dünler.

İnsan hayatı sorun olmayınca çabuk geçer,
Elinden geldiği kadarıyla iyiyi doğruyu seçer.

Doğru, iyi olanı seçmeye çalıştık her zaman.
Ama yine de başımızda eksik olmadı duman.

Bu dumanı uzaklaştırmaya çalıştık kafadan,
Kafamızın rahatı için dilimiz ayrılmaz duadan.

Doğru dürüst olmak varken düşmanlık niye,
Doğruluk, güzellik, hoşgörü… Ver her bireye.

Yarabbi! Bizleri dost eyle; düşman eyleme.
Doğruluktan bahsettir güzelliği söylet dilime.

25.12.2016
Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar