Dost Meyhaneler Şiiri - Eray Arık

Onlar dost meyhanelerdir,
Ya dağ yamacında
Ferah havaya, çam kokusuna karşı,
Ya da sahil kenarında
Dalgalara, deniz kokusuna karşı.

Ama hepsinde aynı şey vardır,
Dostluk, sohbet ve keder…
Her sohbette de aynı duygu, aynı tat vardır,
Hüzün, mutluluk, özlem ve hayaller…

Buralarda hiç kimse hiçbir şeyi önemsemez,
Ne toplum baskısı
Ne de toplum ne düşünüyor kaygısı,
Tek bir şey vardır: Huzur.

Buralar bir şeylerden kaçma noktasıdır,
Şehrin üzerine çöken karanlıktan,
İnsanın peşini bırakmayan rüzgardan,
Kaçar insan her günün farklı ağırlıklarından.

Su da balık olmak ister oysa insan,
Denizi okyanusları dolaşmak ister,
Kurtulmak ister,
Etrafını saran sisler bulvarından.

Hiçbir şeyi kafasına takmak istemez aslında insan,
Bir kartopu gibi
Yamaçtan yuvarlanarak,
Önüne çıkan her şeyi alır yanına insan