Dost diyerek sırtına vururlar hep şelek,
Bu kavun güzel derler, kesersin, kelek,
Sonra bir şey yok gibi çalar dümbelek,
Dost diyerek sırtına vururlar hep şelek.
Gerçek dost olan hep postta oturmaz,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
kelek dostlar kelek
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta