Dost denince sen gelirsin aklıma

Bazen düşünüyor insan, ben neyim şu dünyada
Var mıdır yerim yurdum, hani bir sevenim
Düşünürdüm nicedir, örneğin bir dost
Hep özlemini duyduğum…

Hemcinslerimle çok yakın olamadım
Nedendir bilmiyorum ya onlar beni anlamadı
Ya ben onları anlamakta yetersiz kaldım
Biliyorum farklı olan bendim, çokça zeki
Az konuşan ama bir o kadar da sivri dilli…

Okul yıllarında da bu hep böyleydi
Ser verdim, sır vermedim kimseye
Omzuna korkmadan yaslanabileceğim
Bir arkadaş muhakkak olmalıydı benim de…

Uzun uzun yokladım bu günü ve geçmişi
Yoktu en ufak bir iz, aklıma kimse gelmedi
Taa ki hatırlayana dek o gece sızlayan dişimi
Aklıma tek sen geldin, elinde bir novalgine…

Yine saydırdın dualarla gelmişini geçmişini
Bana anlat beni dedim, yok dedin anlatamam
Eksik kalır bir şeyler, başlamayayım
Bir anadan doğmuşçasına sokulur birbirimize,
Uyurmuşuz ya sen, Mehmet Ali ağabeyim ve ben…

Seni ne çok severdim...Peki sen beni sever miydin?
Bunu hiç düşünmedim, çünkü sen ağabeydin
Sevmek zorundaydın, geceleri kalkar bakarmışsın
Uykumuzda seyreder ve yüzümüzden kederlerimizi kovarmışsın
Oysa biz hiç sormamıştık sana, ne düşünür ne hissedersin
Var mıdır bir eksiğin, anlatamadığın bir derdin…

Utangaçtım, her derdimi ağlayarak anlatırdım
Yani ben öyle sanırdım...Taa ki sen söyleyene dek
Meğerse gözlerim anlatırmış her şeyi
Bakmasını bilene ve sen Kazim Abi
Ondört yaşımdaki diş sızım
Nasıl oturmuşsa yüreğime tam da öyle
Yüreğimin baş konuğu olmuşsun
Çünkü ne zaman dost dese biri
Aklıma sen gelirsin…

05.11.2009