Dost Dediğin Şiiri - Necdet Uçan

mesafe tanımadan ulaşılan
ne düşündüğüne bakmadan
gurur yapmadan
engelsiz konuşulan
bakışlarıyla anlayan
çelişkilerde uzlaşılan
meteliksiz iken anlaşılan
zorluklarda yılmayan
usanmayandır

paylaşımlarda “burada olsaydı” denilen
birlikte zehir olsa içilen
barikatta omuz verilen
azıkta ne varsa yenilen
gönülden seven, sevilen
kardeş,yar,yaren
vakitli vakitsiz fark etmeden
haydi çay içmeye geliyoruz denilen
varlığı huzur verendir

acıları paylaşarak azaltan
sevinçleri çoğaltan
attığı taş kafa yarmayan
gönül evinde ağırlayan
sevgi ihtiyacını hesaplayan
arkandan konuşmayan
vakitsiz kapısı çalınan
sır saklayan
yüreğini ortaya koyandır

boynuna sarılacağın
omzuna yaslanacağın
kol kola olacağın
sırtını dayayacağın
gecenin bir yarısı sohbetine doyulmayan
yokluğunda aranan
yaşamında derin iz bırakan
hiçbir koşulda unutulmayandır

çekilmez olduğunda çekilen
mahremimi bilen
acımasızca eleştiren
derdinle dertlenen
soluğunu hisseden
doğayı, çevreyi seven
yokluğu, yoksulluğu dert etmeyen
olduğu müddetçe sırtın yere gelmeyen
efkarlandığında, haksızlığa uğradığında
ana avrat düz gidendir

duygularda
amaçlarda bir olandır dost dediğin

Ocak 2014