DOST DEDİĞİM VURDU BENİ
Dost dediğim vurdu beni, bu hayat çok yordu beni,
Konacak dal bulamayan yuvasız kuşlar gibiyim.
Kuzey kutbunda bahara ermeyen kışlar gibiyim.
Gelen geçen sordu beni, derde hüzne sardı beni,
Dere kenarında yosun tutan taşlar gibiyim
Şok olup da gözlerde donan yaşlar gibiyim.
Sevdiklerim kırdı beni, yerle yeksan serdi beni.
İpe gelmez sapa gelmez lüzumsuz işler gibiyim
Tam pişmek üzereyken su katılmış aşlar gibiyim.
Şevki Çiftçi
Kayıt Tarihi : 27.8.2021 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"BİZ HANGİNİZ DAHA GÜZEL AMELLER YAPACAK ORTAYA KOYALIM DİYE ÖLÜMÜ VE HAYATI YARATTIK." -Ayet-i kerime meali-
"ŞÜPHESİZ BİZ SİZİ, KORKUYLA, AÇLIKLA, MALLARDAN, CANLARDAN VE ÜRÜNLERDEN EKSİLTMEKLE DENEYİP SINARIZ. SABREDENLERİ MÜJDELE!"- Ayet-i kerime meali-
Hayırlı sınavlar Şevki bey.
TÜM YORUMLAR (1)