Dost Çıktı (Enteresan) Şiiri - Şükrü Metin

Gökyüzünde pırıl pırıl parlarken
Yıldızımı kaydıranlar dost çıktı
Emin adımlarla kendim zorlarken
Bana geri saydıranlar dost çıktı

Kimdir diye hep aklımda tararken
Kâr bilmişim asıl büyük zararken
Kabahatı hasımımda ararken
Yalan yanlış uyduranlar dost çıktı

Dedim ki söz sende birazcık konuş
Doğaldır yaşarken çıkışla iniş
Verdiğim ikrardan yoğuken dönüş
Düşüncemden caydıranlar dost çıktı

Nedendir diyerek sualler sorma
Diyorlar bak ama görsen de görme
Kaşımın üstüne çekerken sürme
Gözlerimi oyduranlar dost çıktı

Geçer iken pembesinde alında
Yüzer iken doğruluğun salında
Gidiyorken daim huzur yolunda
Ayağımı kaydıranlar dost çıktı

Darılırlar bana bilmem ne diye
Hakkımı da vermiyorlar ye diye
Koskoca aslanı yavru kediye
Saldırtıp da boğduranlar dost çıktı

Uyuz merkep geçti binek yerine
Koymuyorlar inan sinek yerine
Koyun,keçi yahut inek yerine
Buzağıyı sağdıranlar dot çıktı

Metin-iyim attım elimde zarı
Ağlayıp dururum hep zarı zarı
Güneşli havada doluyu,karı
Talihime yağdıranlar dost çıktı