Yıllarca içine ağlamışsın benim gibi,
Arayıp bulamamışsın candan dinleyeni.
Herkesin yükünü kendi canına katmışsın,
Dinlemişsin halini sormayanın derdini.
Bilmez miyim sanıyorsun dost yalnızlığını,
Sustuklarımızı duyan o can bakışları..
N'olur artık içine akıtma gözyaşını,
Omuzum burda,ona anlat tüm sıkıntını..
Ben yanındayım,ne kadar uzakta olsan da..
İşte varım,dedin ya 'Varlığın yeter bana'..
Ağır gelir,omuzum taşımaz sanma sakın,
İçini acıtan ne varsa,gel bana ağla..
Söz verdim sana,sıkmayacağım şu canımı..
Ordasın nasılsa,elbet çalarım kapını..
Sarılıp da ağlayacağım zamanlar yakın,
Bilsen ne çok özledim bir dost sıcaklığını..
Sen kışın ortasında gelen bahar gibisin.
Sen tutamadığım yıldızları sunan elsin.
Canımın içi,boşa çiçekler derme bana,
Sen benim yüreğimde açan dost çiçeğisin.
(Sevgili Dost,bil ki,hiç solmayacağın bir yerdesin.)
Öznur İlterKayıt Tarihi : 1.6.2006 11:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!