Dost Bildiğim Vurdu Beni

Taş taşıdım yorulmadım
İhanetler yordu beni
Düşmanıma vurulmadım
Dost bildiğim vurdu beni

Dostum diyen her çağrıya
Kanatlanıp tezce vardım
Çeşit çeşit her yarayı
Ellerimle hemen sardım

Yıllar yılı koşuşturdum
Rahat bir gün göremedim
Başakları yetiştirdim
Ekinleri deremedim

Dağlar taşlar durdurmadı
Akrabalar engel oldu
Dert ve bela yıldırmadı
Bir acı söz yere vurdu

Namertliğe prim vermem
Yiğitliktir benim yazım
Kardeşlerim şöyle dursun
Düşmanıma mertlik lazım

Aşık Doğan iyilik yap
Kadir Mevlam tamam tartar
İnsanoğlu kadir bilmez
Sabır eyle Haşre kadar

(Son hali Mart 2003)