Dost Bildiğim Şiiri - Seyrani Göl

Gönlümde yanık bir nağmeydin,
Sevdan içimi ısıtan bir güneşti.
Şimdi yollarımda kar var,
Kışa kaldım dost bildiğim.

Bir zaman gülüşünle ısınırdım,
Dudaklarımda bahar kokardın.
Şimdi senden çok uzaklardayım,
Ele kaldım dost bildiğim.

Ne vakit gönlüm seni ansa,
Eski bir yara gibi sızlar içim.
Şimdi gözlerimde yağmura döndün,
Güze kaldım dost bildiğim.

Yıllar geçse de izini silmedim,
Karanlık gecelerle konuşur oldum.
Şimdi sesini duyamadığım en derin yerdeyim,
Zindanlarda kaldım dost bildiğim.
S.GÖL