Şarj kablom sensin Ey Yar! , makine bende kaldı,
Ruh sıkıştı,nefs hoyrat,akıl yok evde kaldı
Güç kalmadı takat yok,yüzde gözde astarlar,
Her vakitte boynuma, yağlı urgan asarlar.
’ Kop gel’ de Yarab! bana,güç ve şevk ver her daim,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta