Bazen kaçmak gerekiyor, yaşadığın yerden.
Alıp bir kaç dostunu uzaklara,
Kendini anlatamadığın, bir kitap gibi okunamadığın an.
Bir kitabın yapraklarını çevirir gibi sözlerini heyecanla ve özenle aralayamadığın an.
Önemsediğin anların karşı tarafın beyninde silinecek dakikalar gibi kaydedildiği an,
Ve bazen kendini bulmak istiyor insan;
Kendi kitabının sayfalarını çevirmeye başladığın an,
Kendi önsözünü daha dikkatle okuduğun o an...
Her bedende her ruhta başka dururdu dost dediğin.
Kiminin yüreğinin bam teli olurdu, kiminin acısı.
Kimine göre birlikte içilen bir bardak çayla başlardı.
Basmakalıp bir olgu değildi, tek bir kumaşı yoktu dostluğun.
Başka renklerde yansıyordu farklı zamanlarda, farklı yerlerde, farklı kişilerde ve hatta bazen aynı kişilerde bile.
Dostun olacak arkadaş, hesapsız olacak ama kitapsız değil.
Kayıt Tarihi : 19.6.2020 08:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
